DESIOA LEGE
GUSTATZEN AL ZAIZU MY BODY?
Benetan gaitza da ondo sentitzea gure gizarte honetan, badirudi-eta munduko gauzarik inportanteena dela danone gorputz horietako bat edukitzea, modako arropa janztea eta eder-ederra izatea. Badirudi, halaber, den-denok eduki behar dugula gorputz berdina. Eta horrek guztiak konplexua sortzen digu eta gaizki sentiarazten gaitu.
Modak agintzen digu zein praka mota jantzi (pirata, gerriaren azpitik…), zein orrazkera egin (rasta, luzea atzean eta motza aurrean…) eta zer-nolako gorputza eduki behar dugun ere bai.
Nesken gorputzaz ari bagara, orain dela gutxi moda-modakoa zen gorputz potoloa, borobila, edukitzea; orain, aitzitik, kontrakoa omen dago modan: gorputz mehea, zuzena, aldaka, sabel eta ipurdi argalak… Horrelako gorputzak bikain bezain gezurrezkoak dira, emakumeok borobilak, haragitsuak garelako eta horra hor gure gorputzaren xarma handiena.
Mutilek, aldiz, gimnasioan landu behar dute gorputza, bizepsak ondo nabarmendu arte. Gorputzeko biloak kendu behar dituzte, halaber, baina macho itxurari eutsita, noski.
Modako gorputza edukitzea, edo ez, ez dago beti gure mende, beti ezin izango dugu lortu, gorpuzkera heredatu egin dugulako.
Hainbatetan, berriz, gaizki sentitzeko arrazoi nahikoa izango dugu, lodi-lodi (obesitatea gaixotasuna da) edo mehe-mehe gaudelako. Eta hori ez da moda kontua, osasun kontua baizik; eta gorputzaren osasunaz nola buruaren osasunaz ari gara.
Soinean kilo larregi badaukagu, gorputzak mina edukiko du, eta buruak ere bai. Dieta eta kirola egitea baliteke lagungarri izatea, baina beti ere osasun-profesional baten ardurapean, profesionalek baitakite nola egin ongien.
Argalegi egotea ere izan daiteke gaizki sentitzearen arrazoi nahikoa, eta kezkagarria ere bai, hala fisikoagatik nola osasunagatik: ez ditugu prakak ongi betetzen, ipurdia ez da nabarmena, gaixo-aurpegia dugu… Mediku eta erizainek esango digute zer egin, apur bat lodiago eta osasuntsuago egoteko.
Agian, gorputz normal-normala dugu eta gustuko dugu. Hala eta guztiz, ingurukoek gaizki sentiarazten gaituzte eta azkenik uste izango dugu gure gorputza ez dela ederra.
Telebistak zerikusi handia dauka horrekin:
Milaka aldiz erakusten dizkigu neska eta mutil ezinhobeak. Esan ere esaten digu zer-nolako gorputzak dauden ongi eta zer-nolakoak ez. Autoa edo desodorantea iragartzeko ere erakutsi behar du neska lirain ponpoxa. Baina guk oso gorputz arrunta daukagu.
Beraz, baliteke nik neure burua onartzea, naizen bezala gustukoa izatea. Baina telebistak honela dio: “Ez. Zuk bestelako gorputza eduki behar duzu, nik agindutakoa.” Eta nik galdetu: “Benetan? Nola lortuko dut horrelako gorputz ederra?” Eta orduan telebistak iragarkietan edo saioetan argaltzeko formula magikoa aurkeztuko dit, janari miragarria, bisturi guztiahalduna…
Horren ondorioz, nik neure gorputza gustuko izan arren, neure burua maite arren, lodi nagoela milaka aldiz entzunda, zer egingo dut? Zer pentsatuko dut?
Entzun aholkua:
ez egin jaramon handirik telebistari. Edo ikusi beste modu batera: kritika erabili esaten eta erakusten duen guztian.
Hainbat enpresak ere bai:
Zeinek asmatu du danone gorputzaren lelo hori? Hainbat enpresak biziki nahi dute gu geure gorputzarekin bake gozoan ez egotea, horrela errazago salduko baitizkigute produktuak: light janaria, kosmetikoak, txanpuak, edergarriak, estetika-ebakuntzak…
Entzun aholkua:
ona da gorputza zaintzea, baina ez gezurrik sinistu. Askoz hobeto ibiliko gara adimena, begikotasuna, gure ezagutzak edo har-emateko gaitasuna zainduz gero.
Zabaldu begiak kalean:
telebistan agertzen diren guapo horietakoren bat ikusten al duzu? Ez. Iragarkiak dekoratuak dira; gezur hutsa, beraz.
Etadiskoteketan, zer:
Podiumetan dantzariak, gogoak ikusten ditugu, eder-ederrak denak, lirainak, muskuludunak… Begira diezaiegun jartzen dituzte hor goian, denbora guztian geure buruarekin konparazio gorrotagarria egin dezagun.
Entzun aholkua:
zoaz parrandan gustura zauden lekuetara bakarrik. Dena ez da gorputza edertzea eta erakustea.
Hitz pare bat jantzi-dendakdirela-eta:
Manikiei primeran egokitzen zaizkie jantzi mota guztiak, horrexetarako eginak dira-eta. Ez dira hezur-mamizko gizakiak, plastikozko gauzakiak baizik. Horregatik egokitzen zaigu guri hain bestela arropa.
Merkealdietan gertatu ohi da 36. neurriko prakak besterik ez daudela salgai, gainontzeko guztiak berehala saltzen direla. Ba al dakizu zergatik? Ia inork ez duelako 36. neurri hori erabiltzen. Zer dela-eta, beraz, gaizki sentitzea, gurea 42. edo 44.a bada? Zergatik ez dute gu bezalako, benetako gizakiak bezalako manikirik egiten?
Entzun aholkua:
zoaz beste denda batera, fashion biktimarik gabeak eta neurri handiak saltzen dituztenak badaude eta. Bilatuz gero, bestelako arropa topatuko duzu, polita eta zure neurrikoa.
Messenger
Messengerren erraz bota dezakegu gezurra: “Ilehoria naiz, 1,80 luze, liraina; dena zuntza dut, 20 urte…”
Entzun aholkua: